Het Klooster Domus Novae Lucis te Ter Apel werd tussen 1930 en 1933 op initiatief van de Stad Groningen, destijds eigenaar van de enclave, zorgvuldig geconserveerd en gerestaureerd. Dit herstelplan, onder leiding van Stadsingenieur De Vos tot Nederveen Cappel, werd een groot succes. Bij de restauratie werden aan de noordoostzijde van de clausuur diverse muurresten aangetroffen die wijzen op een gebouwvleugel van minimaal 20×8 m. Op deze plaats zijn bovengronds ook bouwhistorische aanwijzingen te vinden voor het eertijds aanwezig zijn van een – nu verdwenen – bouwdeel.
De ontgraving, liggine en toppen van muurdelen zijn nog wel herkenbaar op oude foto’s, maar verder niet onderzocht. Mogelijk zijn deze zelfs versneld weer dichtgeworpen, zodat de opening van de restauratie niet ontsierd werd door openliggende werkputten.