De vele roestklompen die de studenten met de metaaldetector uit het veld en storthopen halen, zijn in overgrote meerderheid ordinaire spijkers. Op basis van de vierkante (handgesmede!) doorsnede is soms nog wel te veronderstellen dat deze meer dan honderd jaar oud zijn, maar we kunnen ze niet direct aan de kloosterfase koppelen. Maar soms zitten er tussen de ijzervondsten ook meer intrigerende vondsten. Zo ook deze twee roestklompen, waarvan de linker nog wel iets aan een dierenkop deed denken.
Dankzij de gastvrijheid van de Hanze Hogeschool en expertise van R. Wolf, was het mogelijk om alvast een lading ijzervondsten te onderzoeken. De objecten worden op een stralingsgevoelige plaat geplaatst, waarna deze met een röntgenbuis wordt beschoten. Daar waar metalen – zoals ijzer en lood – zitten, dringen de röntgenstralen niet of moeilijker door. Zo ontstaat een omgekeerd (diapositief) beeld van de samenstelling van het object, dat door de computer weer wordt omgedraaid.
Dankzij deze methode, konden de vreemde objecten van het eerste plaatje worden ontmaskerd als….. een speelgoedgeweertje, waarschijnlijk slechts circa 50-100 jaar oud!
